Karika u verigama secanja( za Svetlanu)

Sinuse secanja Svetlana
na album sa slikama
sjete ceznuca ko ugur vaskrsnuca,
tmuran dan kajanja....

Milioni ljubljenja strasnih
hiljade sretanja i osmeha,.
milijarde nadanja i grljenja,
usrani vagoni, zeljeznicki kolodvori,
nesigurni peroni prelazenja
preteski tvoji koferi nosenja,
i moja skakljiva cekanja...

Voleo sam te do neba Svetlana....
voleo cistim detinjim bicem draga,
tvoje nevine vatre, usne tvoje i suze voleo,
i ljubio te, vatreno,strasno i vecno
svih onih dana i noci,
kao da nikad neces od mene otici...

Da sam mesec lutalica,govorila si
fanaticni pesnik i ljubavnik,
pripovedac evandjelja,
samozaborav i sanjar zvezda...,svasta si mi govorila...
....a znam, to vise nije ni vazno...

Kojim tajnama radosti,kojim uznosenjem,
s kojim bogovima si me poredila...
Andjeo strazar bdio je nad nama tih noci
uzimanja i davanja,
i sve nase tajne verujem i sad zna,
ta ljeta u mimohodu sto su zurila..


I onda sve kad je proslo
zacaranim krugom vremena
u plac si mi padala na rastancima,
ko beli zastori nasi su dani,
krilima andjela odleteli...

Kao strah smrtnika u noci
kad mu se tracak svetla javi
molitvu molio u retarti
klececi pred tobom golom
ponizen pozudom ljubavi...

.....Svaki put drugim suncem,
drugim cuvstvom si me ljubila,
i kada su plejbeji navaljivali
da bi tvoja bedra samo kusali,
glasovi tvog umilnog grla
samo su zame odzvanjali...